Ο ραδιοερασιτεχνισμός είναι μια ενασχόληση με την τέχνη και την τεχνική των ραδιοεπικοινωνιών, η οποία έχει σκοπό την αυτοδιδασκαλία, τη δημιουργία φιλίας και την κοινωνική προσφορά με πολλούς τρόπους. Οι ραδιοερασιτέχνες, όπως ονομάζονται τα άτομα που ασχολούνται με τη δραστηριότητα αυτή, χρησιμοποιούν εξοπλισμό ραδιοεπικοινωνιών, τους πομποδέκτες, για να επικοινωνήσουν με άλλους ραδιοερασιτέχνες σε όλο τον κόσμο ή και στο Διάστημα. Η επικοινωνία δεν επιτυγχάνεται μόνο με την φωνή, αλλά και με σήματα morse, καθώς και με την βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Οι ραδιοερασιτέχνες μπορούν να επικοινωνήσουν με όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας ταερτζιανά κύματα. Οι ραδιοερασιτέχνες δεν κάνουν μεταδόσεις όπως αυτές του ραδιοφώνου. Επίσης δεν σχετίζονται με το πειρατικό ραδιόφωνο, όπως πολλοί πιστεύουν, ή τους χρήστες της μπάντας πολιτών Citizent's Band (CB). Η λέξη ραδιοερασιτέχνης, δεν έχει κάποια σχέση με τις δυνατότητες του χρήστη, αφού οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πολλές γνώσεις πάνω στο θέμα, αλλά με τον σκοπό του ραδιοερασιτεχνισμού, ο οποίος δεν είναι η εκμετάλλευση των ραδιοεπικοινωνιών για εμπορικούς λόγους ή κέρδος, αλλά για αυτοδιδασκαλία και προς το κοινωνικό όφελος.
Αν και τα πρώτα στοιχεία του προέρχονται από τις αρχές του 1800, ο ραδιοερασιτεχνισμός με την σημερινή μορφή του διαμορφώθηκε στις αρχές του 1900 κυρίως στην Αμερική. Εκείνη την περίοδο, τα ραδιοφωνικά κύματα άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως εμπορικά, και έτσι οι κρατικές αρχές παραμέρισαν τους ραδιοερασιτέχνες, δίνοντάς τους μια περιοχή των βραχέων, η οποία ήταν εντελώς άχρηστη εκείνη την εποχή. Οι ραδιοερασιτέχνες όμως, πειραματιζόμενοι, κατάφεραν να επικοινωνήσουν παγκόσμια χρησιμοποιώντας αυτή την μπάντα, παρά τις προβλέψεις του υπόλοιπου κόσμου.
Οι ραδιοερασιτέχνες χρησιμοποιούν πολλά είδη διαμόρφωσης των ραδιοκυμάτων. Η πιο παλαιά και κοινή μέθοδος στην ραδιοερασιτεχνική επικοινωνία με φωνή, ήταν η διαμόρφωση πλάτους (ΑΜ), αλλά στις περιοχές VHF και πάνω χρησιμοποιείται η διαμόρφωση συχνότητας (FM, από το: Frequency Modulation) η οποία προσφέρει ήχο καλύτερης ποιότητας. 'Ενα άλλο είδος διαμόρφωσης, που σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά από τους ραδιοερασιτέχνες στα βραχέα, είναι το SSB (Single Side Band). Ο τρόπος αυτός διαμόρφωσης προσφέρει πιο αξιόπιστη επικοινωνία, αυξάνοντας την ενεργό ισχύ του σήματος και περιορίζοντας το εύρος ζώνης που απασχολεί το κάθε σήμα, επιτρέποντας σε περισσότερους σταθμούς να λειτουργούν στο ίδιο εύρος, χωρίς να παρεμβάλλονται μεταξύ τους. Το SSB ουσιαστικά είναι διαμόρφωση AM, αλλά με τη χρήση φίλτρων ή άλλων διατάξεων (π.χ. Phasing circuits) αποκόπτονται το φέρον σήμα και η μία πλευρική μπάντα, αφήνοντας είτε το πάνω τμήμα που ονομάζεται USB (upper side band) ή το κάτω τμήμα LSB (lower side band) στο οποίο συγκεντρώνεται και όλη η διατιθέμενη ισχύς του πομπού.
Η Ραδιοτηλεγραφία, δηλαδή η επικοινωνία με σήματα Morse χρησιμοποιείται επίσης ευρέως από τους ραδιοερασιτέχνες. Ήταν ο πρώτος τρόπος επικοινωνίας μέσω ερτζιανών. Βρίσκει πολλές χρήσεις ειδικά στα βραχέα κύματα, καθώς επίσης και για πειραματισμό όπως στην επικοινωνία μέσω ανάκλασης σήματος στο φεγγάρι, εξ' αιτίας της αναγνωρισιμότητας του ήχου, καθώς είναι πιο εύκολη η ακρόαση ενός μονoτονικού ήχου μέσα από παράσιτα (στατικά κύματα), παρά μιας φωνής. Tα γράμματα του κώδικα Μορς είναι τα ίδια σε όλο τον κόσμο, έτσι είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσουν άτομα που ζουν σε διαφορετικές χώρες. Επίσης, η ιδιοκατασκευή ενός πομπού σημάτων μορς, είναι πολύ πιο εύκολη. Επί πλέον, με τη χρήση συντομογραφιών, είναι ευχερέστερη η επικοινωνία μεταξύ ατόμων με διαφορετικές γλώσσες. Π.χ. QTH είναι το σπίτι ή η πόλη που ζούμε, CQ είναι η γενική κλήση, QRM είναι τα παράσιτα, QRL είναι το επάγγελμα ή η απασχόληση, YL είναι η κοπέλα, XYL η σύζυγος, κ.α.
Με την έλευση των υπολογιστών και την ευρεία χρήση τους, έχουν δημιουργηθεί νέοι, ψηφιακοί τρόποι διαμόρφωσης και κάποιοι άλλοι τρόποι επικοινωνίας, που υπήρχαν από πριν, όπως αυτή του ραδιοτηλέτυπου, συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά η αποκωδικοποίησή τους δεν γίνεται πια από μηχανικά συστήματα, αλλά από έναν απλό υπολογιστή. Οι υπολογιστές προσφέρουν νέες δυνατότητες στους ραδιοερασιτέχνες, όπως την μεταφορά δεδομένων με την βοήθεια ασυρμάτου ή και τον εντοπισμό θέσης, χρήσιμο σε αποστολές.
Οι επαναλήπτες (Repeaters), βοηθούν την επικοινωνία στα VHF και UHF, όπου είναι απαραίτητη η οπτική επαφή ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη. Οι επαναλήπτες τοποθετούνται σε κάποιο βουνό ή υψηλό κτήριο, κάνουν λήψη σε μια συχνότητα (Για Παράδειγμα 145.750 Mhz) και αναμεταδίδουν ό,τι λαμβάνουν σε μία κοντινή συχνότητα (Για Παράδειγμα 145.150 Mhz). Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αυξηθεί η εμβέλεια της επικοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν οι διαχειριστές των επαναληπτών το αποφασίσουν, και για λόγους αποκλεισμού παρεμβολών, απαιτείται να εμπεριέχεται στο λαμβανόμενο σήμα ένας τόνος, ο ποίος βρίσκεται σε μη ακουστική συχνότητα και δεν είναι αντιληπτός από τους ανθρώπους. Αυτός ο τόνος απαιτείται για να αναμεταδώσουν οι επαναλήπτες ό,τι λαμβάνουν. Αν δεν υπάρχει ο συγκεκριμένος τόνος, δεν ενεργοποιούνται. Επαναλήπτες γενικά υπάρχουν μόνο στα VHF, UHF και άνω, καθώς στα βραχέα, όπου η μετάδοση γίνεται σε μακρυνές αποστάσεις, δεν υπάρχει λόγος χρήσης τέτοιων συσκευών.
Μια ιδιαίτερη κατηγορία επαναληπτών είναι οι αναμεταδότες (Transponders). Οι αναμεταδότες λειτουργούν όπως οι επαναλήπτες, αλλά αναμεταδίδουν το σήμα σε άλλη μπάντα. Για παράδειγμα, ένα σήμα στην μπάντα των VHF (π.χ 145.750 Mhz) θα αναμεταδοθεί στην μπάντα των UHF (π.χ 430.975 Mhz).
Οι ραδιοερασιτεχνικές μπάντες, βρίσκονται στα Βραχέα (HF), στις Υψηλές συχνότητες (VHF) και στις υπερύψηλες συχνότητες (UHF). Στην Ελλάδα οι αδειούχοι κατηγορίας 1 έχουν δικαίωμα εκπομπής σε όλες τις ραδιοερασιτεχνικές μπάντες, ενώ οι αδειούχοι κατηγορίας 2 μόνο στα VHF και UHF..
Σε όλες τις χώρες οι ραδιοερασιτέχνες απαιτείται να κατέχουν ραδιοερασιτεχνική άδεια που χορηγείται από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Οι ραδιοερασιτεχνικές άδειες δεν δίνονται απλά με την καταβολή ενός παράβολου, αλλά μετά από επιτυχή γραπτή και προφορική εξέταση πάνω σε θέματα πομπών, δεκτών, ραδιοκυμάτων, νομοθεσίας, ασφάλειας χειριστή κ.ά. Κάθε χώρα έχει διαφορετική νομοθεσία για την χορήγηση ραδιοερασιτεχνικής άδειας, αλλά σχεδόν όλες οι χώρες υποβάλλουν τους ενδιαφερόμενους σε εξετάσεις για τη λήψη του ραδιοερασιτεχνικού Πτυχίου. Κατόπιν, ο πτυχιούχος λαμβάνει από τις αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες την αντίστοιχη άδεια.
Στην Ελλάδα
● Τα πτυχία των Ραδιοερασιτεχνών χωρίζονται σε (2) κατηγορίες ("κατηγορία 1" και "κατηγορία εισαγωγικού επιπέδου").
● Δικαίωμα για την συμμετοχή στις εξετάσεις για την απόκτηση πτυχίου ραδιοερασιτέχνη έχουν οι υποψήφιοι οι οποίοι είναι πολίτες Κράτους μέλους της ΕΕ ή του ΕΟΧ ή διαθέτουν άδεια παραμονής στην Ελλάδα, έχουν συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας τους και έχουν αποδεικτικό αποφοίτησης από δημοτικό σχολείο.
Υπάρχουν πολλές Ραδιοερασιτεχνικές Ενώσεις σε όλο τον κόσμο, στις οποίες είναι μέλη οι περίπου 6.000.000 ραδιοερασιτέχνες στον κόσμο. Στην Ελλάδα ιδρύθηκε το 1958 η Ένωση Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών (ΕΕΡ), η "εθνική" Ραδιοερασιτεχνική Ένωση με έδρα την Αθήνα, η οποία εκπροσωπεί τους Έλληνες Ραδιοερασιτέχνες στην Διεθνή Ένωση Ραδιοερασιτεχνών (IARU) και στις Κρατικές Αρχές.
Εκτός από την ΕΕΡ υπάρχουν και πολυάριθμοι τοπικοί Σύλλογοι ανά τη χώρα, με σκοπό τους τη διάδοση του Ραδιοερασιτεχνισμού.
